Мeđunarodna nadležnost sudova država članica EU u stvarima osiguranja: ko i gde može tužiti osiguravača?

Apstrakt

Predmet ovog rada su odredbe Uredbe Brisel I kojima se reguliše posebna međunarodna nadležnost sudova država članica EU za sporove koji se pokreću protiv osiguravača. Ugovarače osiguranja, osiguranike, korisnike osiguranja i oštećene pravo EU vidi kao stranu koja je očekivano ekonomski slabija, ali i sa manje iskustva u pravnim stvarima od osiguravača koji se profesionalno bave poslovima osiguranja. Polazeći od ovakvog stava, evropski zakonodavac je ocenio da je ovim licima potrebna posebna procesna zaštita, te je formulisao posebna pravila o međunarodnoj nadležnosti sudova koja više odgovaraju interesima osiguranika nego što to omogućavaju opšta pravila. Ovim posebnim procesnim pravilima slabijoj ugovornoj strani stavlja se na raspolaganje veći broj sudova država članica pred kojima može da pokrene postupak protiv osiguravača, dok se osiguravaču ograničava izbor sudova pred kojima može da pokrene postupak protiv osiguranika.
Autor u svom radu analizira pravila Uredbe koja se odnose na pitanje ko i gde može tužiti osiguravača, te u tu svrhu razmatra najpre pitanje lica koja mogu pokrenuti postupak protiv osiguravača, a onda i međunarodnu nadležnost svih sudova država članica pred kojima se taj postupak može pokrenuti, počev od suda prebivališta osiguravača, zatim suda prebivališta osiguranika, suda države u kojoj je nastupio štetni događaj, suda prebivališta oštećenog, zaključno sa sudom države koji je određen sporazumom stranaka.