Ovaj rad se sastoji iz uvoda, četiri zasebna dela i zaključka. U uvodu je najpre izloženo stanje pacijentovih prava u Nemačkoj pre njihove kodifikacije, a potom se govori o opštim karakteristikama i pravnopolitičkim ciljevima Zakona o pravima pacijenata. Prvi deo rada posvećen je ugovoru o lečenju i njegovom mestu u nemačkom Građanskom zakoniku, koje mu je odredio zakonodavac. Tu je reč o tipičnim ugovornim obavezama njegovih strana i o posebnim obavezama lekara prema pacijentu. Drugi deo rada odnosi se na neobičnu obavezu lekara da pacijenta obavesti o vlastitim i tuđim greškama u lečenju. Treći deo rada obuhvata odgovornost zbog greške u lečenju pacijenta. Polazeći od stanovišta da greška predstavlja negativno odstupanje od medicinskog standarda, autor govori o pojmu medicinskog standarda i o načelu slobode izbora metoda lečenja, kao i o tome šta sve lečenje podrazumeva. Četvrti deo tiče se tereta dokazivanja kod odgovornosti za greške u lečenju i obaveštavanju pacijenta. Tu je, u stvari, reč o dokaznim olakšicama u korist pacijenta, što ih je utvrdila i razvila sudska praksa, a sada su te olakšice pretočene u zakonske norme u kojima je naročito vidljiva osobenost nemačkog medicinskog prava.
Изборник