Donošenje novog Zakona o stečaju i likvidaciji banaka i društava za osiguranje Srbije nije dovelo do značajnijih promena u regulisanju stečaja osiguravajućih društava. Kao i ranije, opet se postavlja pitanje zbog čega su, istim zakonom, uređeni stečaj i likvidacija i banaka i osiguravajućih društava. Banke i osiguravajuća društva svrstavamo u finansijske organizacije koje su po svom statusu, obliku i delatnosti drugačije od ostalih subjekata. Međutim, banke i osiguravajuća društva su međusobno različiti subjekti, iako uslovno oba možemo definisati kao finansijske subjekte. Takođe, nije jasna uloga Agencije za osiguranje depozita u stečaju osiguravajućih društava, budući da ni zakonodavstvo koje reguliše navedenu Agenciju, nije bliže regulisalo tu ulogu. U radu se postavljaju i druga sporna pitanja vezana za regulisanje ove oblasti. To se odnosi i na usklađivanje domaćih pravila o stečaju osiguravajućih društava sa Direktivom Evropskog Parlamenta i Saveta o reorganizaciji i likvidaciji osiguravajućih društava br. 2001/17/EC. U radu se objašnjavaju pojmovi reorganizacija i likvidacija, koje koristi Direktiva, a koji imaju drugačije značenje u našem zakonodavstvu. Ističe se da je osnovni cilj Direktive unifikacija pravila u ovoj oblasti, s tim, što je reč o ograničenoj unifikaciji, imajući u vidu da se regulisanje pojedinih faza u postupcima reorganizacije i likvidacije uređuje po pravilima domaće zemlje, u kojoj se rešava pojedina faza. Na kraju, autori navode nekoliko predloga za buduće izmenjeno regulisanje ove oblasti, koje je, po njihovom mišljenju, neophodno za funkcionisanje sistema osiguranja u našoj zemlji.
Изборник